ДЕВОЈКАТА СО ТУРБАНОТ

Веќе пет години работам во областа на маркетингот, а во моментов сум маркетинг менаџер во Fashion Group. Ова работно место навистина ме прави среќна бидејќи имам можност да ги спојам работите што навистина ги сакам - маркетингот и модата.

Студирав Маркетинг и Мас медиуми во Прага... Отсекогаш ме привлекувала модата и, во тој период, пишував за еден неделен весник кој излегуваше во печат на англиски јазик, наменет за странци кои живеат во Прага. Уредникот на весникот ми предаваше на факултет и го замолив хонорарно да пишувам. Ми дадоа да пишувам баш за мода, имав и прилика да присуствувам на една модна недела таму и така, „се навлеков“...заедно со уште една другарка од Словачка ја делевме пасијата кон модата...

Некаде го прочитав следново во однос на модата и стилот: „Мода е она што дизајнерите ни го сервираат четири пати годишно, а стилот е како ние сето тоа го комбинираме“.

http://jasminafashionfiles.wordpress.com/ кој за жал во последно време не го полнам со содржини често, се трудам сепак, од време на време, да додадам нешто ново. Исто така, ме интересираат и модерната уметност и литература... Си ги купив сребрените мокасини од Париз; бевме на едно службено патување во Париз, си земавме и неколку дополнителни слободни денови за да прошетаме низ градот...

Виолетовите чевли ми се од источен Берлин, од еден мултибрендиран бутик со најразлични и, навистина, штосни парчиња...

Стилот го менувам доста често, имам периоди на еден вид на облекување па дури и тоа не мора да значи дека стриктно ќе се придржувам кон тој стил. Последниов период многу сакам да носам здолништа и фустани, ми се допаѓа женственоста која тие ја одразуваат. Кога носам фустани тие може да бидат во секаква форма, едноставни за преку ден или посвечени за излегување, кратки, долги, широки, тесни...На работа најчесто носам тесни сукњи до колена во комбинација со кошули или блузи, со некој интересен моден додаток. Изминатава сезона (есен/зима) доста интересни ми беа и построгите кроеви, поминималистички кроеви, нитните како детаљ, а она што ми е особено забавно во последно време е комбинацијата на потенки материјали со погруби како на пример, нежен фустан во некоја свежа боја во комбинација со црна кожена јакна. Сметам дека ова му дава на женствениот изглед доза на бунтовност и урбаност.

Секоја облека сакам да ја „зачинам” со нешто уникатно, како на пример носење на два рачни часовници, брошеви, капчиња или други додатоци за коса, чевли и ташна во некои јаки бои и сл.

Кога се навраќам на некои постари фотографии, забележувам дека има доста промени во начинот на кој сум се облекувала и се облекувам сега. Сепак, можам да кажам дека, и тогаш и сега, заеднички елемент во мојот стил е потрагата по уникатни парчиња, или пак детали, во се’ што купувам. Патувањата и живеењето во различни градови (Прага и Берлин) секако многу влијаеле на промените. Луѓето со кои сум била во контакт во тие средини ме инспирирале и поттикнале да го развијам стилот во некој одреден правец. Јаката е исто така од Париз. Таа е еден од моите омилени детали.

Во принцип, мислам дека секоја девојка треба да има бела кошула... класична, што може да се носи на работа но, и да може со аксесоари да изгледа поуникатна; црно фустанче, колку и да звучи клише’ сепак, не за џабе е кажано...според мојот стил и вкус, и секојдневна хаљина особено за летните месеци; убави наочари за сонце и чанта, убави аксесоари...не мора да биде нешто премногу скапо... да, и црни салонки мислам дека се „а must have“!

Ми се допаѓаат различни стилови: Марк Џејкобс на пример. Имам доста парчиња од брендот Марк Џејкобс подарени ми се од другарка ми од Словачка која е „опседната“ со мода... го сакам и Ланвин, Шанел ми се допаѓа многу за некои работи, на моменти и Стела Мекартни... „Марк Џејкобс“ наочари за сонце

Desigual ми е еден од омилените брендови, навистина ми се допаѓа живоста, па дури и луцидноста на нивните колекции. Јакнава е една од моите омилени „стејтмент“ парчиња.

Од многу одамна, можеби се скоро 10 години, косата ми е во разни нијанси на портокалово/црвена боја. По совет на мојата фризерка Грациела, од фризерското студио „Панаш“, решив да ја испробам оваа боја и оттогаш вистински се заљубив во неа, па сега ми е многу тешко да се решам да ја променам.

Не купувам премногу во Скопје... кога купувам, најчесто е од нашите брендови; ги имаме доста и мислам дека се едни од најдобрите: Манго, Хуго Бос, Тимберленд, Геокс, Бата, Голден поинт... Геокс сандали

Мислам дека, што се однесува до храброста во облекувањето, немам проблем; бидејќи, секогаш се облекувам како што се чувствувам и како што мислам дека треба да се облечам во моментот, без разлика дали тоа некому му се допаѓа или не. Во однос на промената, можеби би сакала да внесам повеќе накит како додаток на облекувањето... Манго панталони и Шик андеркавер блуза

Шареното здолниште и блузава се креација на македонскиот бренд „Chic Undercowear“. Ги купив на една распродажба на Лудус и мислам дека се една од моите најдобри шопинг зделки! Парчињата се навистина оригинални и впечатливи. Од неодамна, многу го засакав брендот...

Повеќето парчиња кои ги поседувам не би ги исфрлила, бидејќи навистина се поврзувам на некој посебен начин со облеката и додатоците кои ги поседувам. Можеби ќе биде полесно да кажам што би исфрлила, ако веќе морам – некои наједноставни маички и можеби некои постари и износени фармерки...

Омилен бенд или пак песна немам, но Молоко, т.е. Roisin Murphy ми е една од омилените музичари. Ја слушам неа, Jamiroquai, Florence + Тhe Machine… Модата и музиката се секако поврзани, бидејќи барем за мене расположението кон кое ме води некоја музика може да се одрази и врз мојот избор на облека. И обратно – доколку сум облечена на некој веќе замислен начин сакам тоа да се совпаѓа и со музиката која ја конзумирам во тој момент.

Портокаловата чанта ми е од португалскиот бренд за аксесоари „Парфоа“; имаат многу интересни парчиња, и невообичаени реклами во кои учествуваат многу блогери... Јас лично, највеќе ставам акцент и вложувам поголем буџет во чанти и чевли... Штом чантата и чевлата се „добри“, можеш да си дозволиш и поевтина гардероба.

Многу сакам винтиџ, во моментов, моите винтиџ парчиња ги имам наследено од гардеробата на мојата мајка и затоа ми се особено драги. Би сакала да имам и повеќе, но во моментов сметам дека во Македонија не постојат вистински продавници за винтиџ облека. Она што го имаме е „second hand“, а разликата помеѓу двете е огромна. Second hand може да биде било каква маица, веќе носена...винтиџот се сепак, поуникатни парчиња, нешто што навистина има вредност и значење...

Не штедам на чевли. Обожавам чевли! Особено на високи потпетици и во различни бои... Тие можат да му дадат посебен белег и на наједноставниот аутфит. Кога се селев од Прага си ги праќав чевлите по пошта, во кутии... каков стрес ми беше тоа! Овие најчесто ги носам со фармерки, или со поедноставни и потемни сукњи... Дезигуал чевли

Купивме стар мебел што се препродава во Сарај...потоа си го доработивме, го префарбавме, го украсивме итн...на површината на фиоките налепивме копчиња како декорација. Беше многу поинаков претходно, ние го доведовме до оваа платформа...

Ташната направена од лустер е еден од изработените предмети со кој најмногу се гордееме...Стариот лустер (со ретро форма од 80-тите) го купивме без конкретен план што ќе правиме со него. Потоа добивме идеја да ја извадиме сијалицата, да го префарбаме во црна боја, да го затвориме дното со парче кожа, да поставиме кожен појас и на горниот дел, заедно со патент и рачка, и на тој начин да добиеме ташна која не само што изгледа уникатно, туку е и потполно функционална!

Едно од најнеобичните парчиња што ги поседувам би била кожната трака за на глава украсена со камчиња во боја, од дизајнерското дуо „Дума“. Сметам дека модните додатоци за глава – шапки спортски или свечени, цветови, турбани итн., сè повеќе и повеќе ме доловуваат... Покрај чевлите, за мене, тие се најважниот елемент за комплетен изглед. Аксесоар кожна трака од „Дума“

Најчесто сум импулсивен купувач, многу ретко купувам работи кога ми требаат... и јас не сум човекот кој би дал добар „шопинг“ совет! Вообичаено кога шетам, ќе видам нешто и го купувам. И за некои пригоди, имам веќе подготвена, спремна гардероба; да речеме, фустани за на свадби или сл. Не можам да им одолеам на некои работи дури, некогаш, и ќе се задолжам, но нема да се воздржам.

Она што најмногу ми недостига од Прага и Берлин е разновидноста во поглед на стиловите и кај мажите и кај жените, оригиналноста, храброста во облекувањето, експериментирањето со стилот, со гардеробата и со целата физичка појава. Социјалниот живот има допирни точки, но и доста големи разлики токму поради онаа разновидност која ја спомнав.

Едно од парчињата што мислам дека највеќе ме доловуваат е, веројатно, фустанов. Од една страна е едноставен, црн фустан, сепак, го има и моментот „балонче“... од друга страна пак, тука е појасот со цветот кој, му ја дава уникатноста. Има доза на сериозност и уникатен е. Честопати купувам кај Росица Мршиќ... Најомилените парчиња облека ми се оние купени од наши дизајнери. Уникатни се и ми значи што се токму од нив. Фустан од Росица Мршиќ.

Не носам премногу накит. Ова би било моето омилено ланче...

Кај нас едноставно, владее преголема униформираност и претопување во масата и недостиг на индивидуалност. Тоа се одразува, и преку социјалниот живот, и преку изгледот на луѓето, и преку начинот на облекување. Можеби изборот на гардероба во овие градови и не е драстично поразличен од оној што го имаме овде; сепак повеќето млади луѓе сакаат да внесат свој белег во она што го носат и тоа ја прави нивната гардероба, без разлика на цената, богата со креативност и приказна за личноста која ја носи.

Ги следам модните трендови, но не премногу. Ми се допаѓаат бродираните дезени, пастелните нијанси, но и неонските бои особено кај модните детали.

Средината често, т.е. многу знае да влијае на начинот на облекување. Кога одам во модни градови како што е Париз, не можам да не се инспирирам; и гледам, колку-толку, таа инспирација да си ја донесам тука... Љубител сум и на патувањата, па се трудам барем 2-3 пати годишно да отпатувам некаде. Тоа ми е некој вид на полнење на батериите, истовремено, и инспирација за сè што правам од креативен аспект.

Шеширот си го купив од Германија, од еден шапкар кој изработува шапки по нарачка за познати ѕвезди... Обично го носам во комбинација со летни панталони...

...кај истиот тој шапкар, го забележав и куферчево и морав заедно со шеширот да си го купам, комплет, и тоа! Многу си го сакам!

Посетував курс по мода, организиран од институтот Евро Балкан во Скопје, и предводен од Никола Ефтимов и Росица Мршиќ. Започнавме од основи, по малку кроење и шиење за да стигнеме до целокупниот процес на изработка, од инспирација до реализација на еден проект... нешта кои отсекогаш сум сакала да ги знам. Во принцип беше наменет за аматери, и присуствуваа различни профили на луѓе кои, едноставно ги интересира сето тоа. Финалната ревија се одржа во рамките на „Скопско лето“ и секој, нормално, си имаше тема на инспирација... мојата беше Африка. И баш ми се погоди затоа што, девојката која го носеше мојот фустан беше африканка, мислам дека живее тука... тогаш го направив фустанов. Другарка ми Анета го нацрта мотивот, претходно и’ посочив репер како сакам да изгледа; на крајот само ја додадов црешата...

Можеби афинитет кон некој посебен стил е вроден, сепак, ралични влијанија формираат нечиј стил. Ме привлекува уникатност. Сакам бои, не сакам монотоно облекување... тоа може да ме привлече и да ме воодушеви кај една девојка.