Шекуткоски

Ивана: Завршив е-бизнис на државниот факултет, a магистрирав Маркетинг, рекламирање и односи со јавност, минатата година на City College, University of Sheffield. Работам како филмски продуцент веќе три години. Излезе спонтано...мојот ментор со кој работев и претходно, ми предложи да работам во филмска продукција, ми звучеше многу интересно и се согласив. Тој веќе имаше неколку негови сценарија, ми даде да ги прочитам, го избрав тоа што највеќе ми се допадна, ни беше одобрено од „Агенција за филм“ и така потоа си продолжи работата.

Ивана: Работата главно ми вклучува целосна организација за реализација на еден филм. Планирање на подготовки, организација на снимање, координација со сите сектори, буџетирање, обезбедување средства. Читање сценарија со цел наоѓање на интересно сценарио и малку покреативниот но и подолгиот дел, развој на проект од идеја.

Шекут: Инженер сум по дрвна индустрија и се занимавам со проектирање и изработка на мебел и ентериер. При изработка на проектите највеќе инспирација црпам од актуелните трендови во индустријата (бидејќи тоа е најчесто она што го бараат клиентите). Секако, во секој проект се трудам да вметнам некој детал, кој ќе му даде посебност на ентериерот или парчето мебел кое го изработувам.

Ивана: Заедно сме од 2007, врската ни почна на журка на Бој Џорџ, на Велигден. Се сеќавам, имаше една реклама за кечап и Шекут беше оригинал кaко дечкото на рекламата, тогаш имаше пуцвал голема коса. Прв пат се видовме на роденден кај наша заедничка другарка и јас бев убедена дека е дечкото од рекламата. Тој прв ми пријде. Одевме два месеци, па летото јас заминав во Англија на 3 месеци, па во тој период имавме Skype врска и си титкавме на телефон. :)

Магистерската ја спремав додека бев на породилно. Секој момент кога спиеше Дамјан го користев да куцам на компјутер. Ептен ни беше диско по дома. :) Тоа „спиј кога спие бебето”, ќе го доживеам веројатно за второ. :)

Шекут: Прво кај Ивана ме плени нејзината отвореност. Сакам луѓе кои се отворени, кои уште на прв поглед се тоа што се.

Шекут ме запроси на денот на нашата годишнина. Не дека не очекував, веќе бевме долго заедно ама дента ми подари кактус, убаво спакуван, така некако ми го подари со посебно внимание и си викам тоа ли е подарокот, многу се потрошил. :) Тогаш веќе живеевме заедно, требаше вечерта да излеземе на вечера, ама претходно отидов да одржам час зумба, си извежбав убаво и се враќам дома, влегувам во станот, темница, а нешто чудна светлина гледам. На скалите беше прстенот, убаво осветлен само тој. Одма почнав да плачам. :) За кратко време сите најблиски ни дојдоа дома, повеќето од нив веќе и знаеле па чекале само да им јавиме.

Ивана: Апетитот е најважен! Важно ми е да имаме ручек дома и гледам секогаш кога можам да подготвам јадење. Гурмани сме и двајцата, а јас посебно сум среќна кога јадам. Бабичката е соларник што си го купивме кога бевме на патување во Шведска, а Кока-Кола шишенцата се сол и бибер, кои ги донесов од Лас Вегас. Многу се радувам на вакви детали и ситници и колку време и да ги имам меракот не ми поминува и секогаш ми враќаат убави спомени.

Си ја сакам многу работата, ме исполнува, иако знае на моменти да биде многу напната и напорна, ама сепак ми е убаво и уживам кога работам. Добив можност да патувам два пати во Америка, и таму најмногу се заразив со ова што го работам денес. Откако почнав да се занимавам со филм така животов ми стана драма, акција, романтичен, комедија, sci-fi, се во едно. :)

Ивана: Поради тоа што во последниве години често патувам, купувам разгледници од секаде каде што одам, само не ги праќам туку си ги урамуваме. :) „Кога Николовска стана Шекуткоска” ни е поканата за свадба. Сè ни беше на свадбата под тој наслов, ја смисливме заедно со братучед ми со кој одлично функционираме кога станува збор за креатива и дизајн. Јас првично сакав да е поканата поврзана со филм и сакав да има ретро мотив, на Шекут му се допадна идејата, му кажавме на Петар, некако го смисливме насловот и така излезе оваа покана. Многу убави коментари добивме. Поканите беа спакувани во тутурутки, запечатени со восочен печат со нашите иницијали.

Шекут: И двајцата сме љубители на очила за сонце и имаме повеќе различни модели. Ова ни се најновите наочари, со рачно изработени дрвени рамки. Посебно мерак ми прават бидејќи се занимавам со изработка на мебел, па така некако ептен си се пронаоѓам кога ги носам. :) Не сум некој голем купувач. Купувам работи што навистина ми се допаѓаат и знам дека ќе ги носам така што сè што купувам е максимално ,,експлоатирано”. :)

Сакам бои, сакам шаренила, од шарени работи никогаш доста. Многу ретко носам еднобојни парчиња, само кога треба да искомбинирам со шарено. ? А носам и шарено со шарено. Ми се допаѓа кога нешто убаво не одговара или како што јас велам „не одговара, ама одговара”. :)

Шекут: Маица, фармерки и патики ми е најчеста комбинација. Ивана нон стоп ми вика доста веќе, само патики купуваш. :)

Ивана: Накитот ми е составен дел од секоја комбинација. Ова ланче е дело на Глигор Кузмановски, когa го видов, си викам ова сигурно за мене е направено. :) Многу ми е драго и многу често си го носам. Исто е како кога го купив, by the way, квалитет на ниво. :)

Ивана: Не сме баш слични карактери со Шекут, но се надополнуваме веројатно зашто сме различни за многу работи.

Ивана: Јувентус, Star wars, Cannes, Лос Анџелес, накит. Шекут е Јувентус, Star wars и секогаш ја намалува температурата на фрижидерот. :) Јас сум Лос Анџелес, Кан и накит. :)

Шекут: Стилот со тек на време ми еволуира, да. Не драстично, ама секако дека со ,,стареењето’’ и мојот стил доби мала сериозност.

Ивана: И кај мене, да, мислам дека влијаело искуството, возраста, модните трендови. Најчесто носам панталони, имам за сите пригоди. Ретко носам фустани и сукњи.

Ивана: Обожавам впечатливи, големи обетки. Некако ми се допаѓа кога доминираат, потенцираат и даваат дополнителна тежина на целиот изглед. Кога се убаво искомбинирани, со стил, баш така личат „аристократски”, што би рекла мајка ми. Сините обетки ги носев на мојата свадба. Не носев никаков друг накит, само обетките.

Ивана: Ретко носам штикли. Најчесто сум во рамни чевли, мокасинки, балетанки. Ги имам во различни бои и дезени. Важно ми е да бидат удобни, но првично се загледувам во специфични, повпечатливи модели. Овие ми се едни од омилените. :)

Шекут: Мислам дека стилот е нешто што во голема мера го отсликува карактерот на една личност. Секако дека средината и возраста влијаат врз еволуцијата на стилот кај една личност.

Кога се селеа моите пред три години од станот, мајка ми ми рече: „Ивана, да видиш каков материјал сум нашла, многу ќе ти се допаѓа. Го добив на подарок од Уругвај и никогаш не го сошив.” Кога го видов материјалот се заљубив. Свекрва ми, која супер шие, го претвори во ова палто и нема кој не ме прашал од каде ми е. Уникатно е навистина и убаво се чувствувам кога си го носам.

Шекут: Се консултираме со Ивана и во поглед на стилот. Таа е поотворена за сугестии од мене. Веројатно затоа што има многу поголем избор на гардероба хахаха.

Ивана: Некогаш кога ќе претерам со купување имам баш грижа на совест и после ми е уште покриво кога ги гледам како висат на закачалка и не ги носам. Затоа намалив навистина со купување иако ако го прашате Шекут и не е баш дека сум намалила. :)

Од Иванка за Иванка! Тоа се моите кондури за свадба, Иванка Трамп, си ги купив од Лос Анџелес. Омилени ми се, ама малку височки, па ги носам само во посебни пригоди. Порано многу повеќе купував, тек па на попусти, па тоа мислиш од утре веќе ништо нема да има. Веројатно и тоа си доаѓа со возраста, сега купувам помалку, но поквалитетни и поскапи работи.

Ивана: Лето, Лефкада, убави плажи, октопод, лигњи. На тоа ме потсетува оваа сламена плик ташна. Порано многу повеќе ги менував чантите, сега кога ќе се врзам за една во одреден период, воопшто не ја менувам, одговарала, не одговарала, си ја носам. :)

Спортувам од мала. Вежбав ритмичка гимнастика 8 години, престанав на 16, но продолжив да сум спортски активна секојдневно. Последниве 5 години бев инструктор по зумба, но заради зголемени обврски морав оваа година да престанам, но сепак не се откажувам од вежбање. Мислам дека е многу важно човек да спортува и да стекне навика за тоа, од најмала возраст. Кога почнав со гимнастика бев упорна и многу вежбав, се качував сама во автобус и одев на тренинзи во „Партизан“, па потоа на „Факултетот за физичка култура“. И ден денес сум зависна од спорт, а чувството после вежбање не се споредува со ништо. Како се наближува зима одвај чекам да бордам. Последниве години одиме на Копаоник и баш е уживање. Среќа доаѓаат и моите со нас, го чуваат Дамјан па јас сум таму со цело работно време од 8 до 4, едноставно не можам да застанам. Ветив дека годинава нема толку да бордам. :)

Шекут: Убаво е чувството кога на некој предмет кој навидум ја отслужил својата употреба ќе му дадеш ,,втора шанса”. Ова ми е втор велосипед што го репарирам (првиот беше подарок за Ивана) и малку ми оди споро заради мал милион други обврски, ама не се откажувам. :)

Ивана: Во суштина сум ретро тип и ми се допаѓа сè како што било порано, од мода, до музика, навики, начин на живот, сè. Некако сум носталгична по старо Скопје, дури и од периодот кога не сум ни била родена и кога ќе видам нешто од тоа време баш ме допира. Оваа година, кога го организирав настанот „Моја скопска приказна”, имав можност почесно да комуницирам со Данило Коцевски, кој ми враќаше убави емоции и спомени за градот и ме потсети на дедо ми кој ми има раскажувано исти и слични работи за старо Скопје. Убаво се сеќавам на пример, како изгледаше Кино Карпош, кога ме шеташе баба ми низ маало...Многу ми е мило што Шекут успеал да ја зачува оваа разгледница со имињата на најпознатите скопски дуќани своевремено, па си ја имаме сега дома да ни буди убави емоции.

Шекут: Го сакам Скопје какво било порано и какво беше кога јас бев клинец. Секој ден после часови со другар ми се возевме ,,шверц” низ градот во старите хармоника автобуси, без некоја одредена дестинација. Oдамна ги имам разгледнициве и ги чував за да ги урамам. (,,by the way”, имаме уште неколку кои чекаат свое место на некој ѕид дома). :)

Ивана: Не дека судам, но начинот на облекување ми кажува за луѓето. Убаво ми е кога гледам луѓе со стил, убаво облечени, од кои многу брзо произлегува сопствениот став и гледањето на работите и некако соодветствува со тоа како изгледаат. Се воодушевувам на луѓе кои не мора да се нешто посебно дотерани ама едноставно се појава, зрачат со убава енергија и кога ќе се појават го исполнуваат просторот. Ги гледаш и се загледуваш.

Ивана: Секако верувам во тоа дека среќните луѓе зрачат од внатре и едноставно се убави зашто се среќни и исполнети, но се сложувам и со тоа дека „руба краси, руба гнаси”. :)

Најголем комплимент ми е кога ќе ми кажат дека само јас можам да направам одредена комбинација или како што мајка ми често знае да ми каже: „Кај ги наоѓаш, јас ова никогаш не би го облекла, не би го ни погледнала, а види што убаво ти стои.” Една е мајка – не знаеш дали е комплимент или навреда. :)

Минатата година мојот прв испродуциран филм „Железната приказна” беше дел од „Short Film Corner“ на Кански фестивал, на јубилејниот 70ти по ред. Меѓу многуте случувања на фестивалот, имав и можност од близу да ги видам Никол Кидман, Шарлиз Терон, Бенисио Дел Торо, Селма Хаек, Медс Микелсен, Моника Белучи, Антонио Бандерас, Тилда Свинтон, Ел Фенинг. Сите одеднаш. :) Превозбудливо беше. Дефинитивно „once in a lifetime event”.

Ивана: Омилен филм ми е „Spy game“.

Шекут: Најдобрата работа што ми се случила досега е формирањето семејство со Ивана и производот од тоа, Дамјан.

Кој/што ви е водилка низ животот? Ивана: Дамјан, Ања, Андреа, семејството, најблиските, љубовта, почитта. Шекут: Дефинитивно семејството и сè што произлегува од него.

Ивана: Навечер кога Дамјан бара „сокич” редовно згазнуваме по некоја играчка и така фино доаѓа за освестување, во сред ноќ. :) Инаку жолта боја со сива во комбинација, ми е една од омилените комбинации.

Без „здравје” (руменило на образите) не излегувам од дома, така мајка ми на пример цел живот за до продавница става руменило и кармин, веројатно ми е од неа. Ова четче си го донесов од Бејрут, од цела продавница јас ова го избрав. :)

Следам трендови, но сепак повеќе си го следам сопствениот стил, ако јас во нешто не си се доживувам убаво и не се бендисувам, колку сака нека е модерно, не го носам. Сметам дека стилот во голема мера е вроден. Може и да се стекне, но се разликува од таму каде што е вроден. Прво што забележувам при запознавањето со некого се енергијата, насмевката и чевлите.

Ивана: Важно ми е што носам на себе, скоро никогаш не се облекувам, колку да се облечам, a ако веќе се облечам така, тогаш значи не ми се сите овци на број.

Etnia Barcelona, дизајн на Jean-Michel Basquiat. Си се почестив за Нова година. :)

Што правите во моментите на „me, myself and I“? Ивана: Во среден дом гледам филм, уживам, одморам...некако се помалку такви моменти. :) Шекут: обично гледам некој спортски настан или некоја серија или филм.

Деновиве ги слушаме омилените песни на Дамјан: Albin Lee Meldau - The Weight Is Gone; Maroon 5 - Girls Like You ft. Cardi B; Imany – You will never know; Duper – Не сум твој тип; Златно славејче 2015 – Кап кап.

Имам повеќе парчиња кои многу ми значат, не знам кое би издвоила, инаку пробувам да не се врзувам емотивно за гардероба.

Најчесто се пренаоблекувам, секогаш ми е ладно или се плашам да не ми залади. „Кој носи, не проси” тоа е мојата девиза. :)

Омилено место во Скопје? Ивана: Најмногу време поминувам во Дебар Маало, таму сум израсната, таму живеам, многу работи и спомени ме поврзуваат за ова место. Шекут: Имам повеќе ама во моментов ми текнува на две. Аеродром, затоа што таму израснав и старото кафуле „Бастион“ во Д.Маало (кое за жал веќе не постои).